| O Rasie | |
| Charakter. | |
| Typowy husky łączy w sobie łagodność i przyjazne nastawienie do ludzi z czujnością i aktywnością. Pies ten ani nie nadaje się do stróżowania, ani nie jest szczególnie nieufny wobec obcych i innych psów. Jego inteligencja, łatwości prowadzenia i ogromna chęć do pracy czynią go miłym towarzyszem. Nie jest typem samotnika, wręcz przeciwnie- potrzebuje towarzystwa na każdym kroku. Właściciel powinien z nim spędzać czas na długich spacerach czy jakichkolwiek zajęciach. | |
| Pochodzenie. | |
| Syberyjskie Husky to psy wyhodowane przez Czukczów, koczownicze plemię, zasiedlające najdalej na północny-wschód wysunięty rejon Azji. Czukczowie żyli dzięki polowaniu. Psy pomagały im w łowach i ciągnęły sanie z dobytkiem. W trudnych warunkach ludzie jak i psy musieli być zdolni do maksymalnego wysiłku przy minimalnym zużyciem pokarmu. Walki wśród psów były niemożliwe ponieważ za mocno wycieńczały organizm przez co długo by nie pożyły, dlatego husky to psy łagodne i spokojne. | |
| Wzorzec - czyli idealny husky | |
| Głowa i czaszka: Głowa średniej
wielkości w stosunku do rozmiarów ciała, sucha, łagodnie wyrzeźbiona,
lisia w wyrazie. Kufa średniej długości i szerokości, ani szpiczasta, ani
ciężka, łagodnie zwężająca się w kierunku nos, profil na całej długośći
prosty. Uszy: Średniej wielkości, ustawione blisko siebie, trójkątne, o długości przekraczającej nieznacznie długość u podstawy. Osadzone wysoko na głowie, pewnie stojące. Końce lekko zaokrąglone. Oczy: Kształtu migdała, osadzone skośnie i umiarkowanie szeroko rozstawione. Mogą być w dowolnym odcieniu brązu i błękitu, a także różnobarwne. Szczęki: Wargi dobrze zapigmentowane, suche. Szczęki mocne zgryz nożycowy, tj. siekacze żuchwy dokładnie przylegają do tylnych krawędzi siekaczy szczęki Szyja: Średniej długości i grubości, łukowata i wysoko noszona, gdy pies stoi. W kłusie wyciągnięta tak że głowa skeirowana jest trochę do przodu. Kończyny przednie: Łopatki ustawione ukośnie, ramiona nachylone od stawu barkowego do łokcia, nigdy nie mogą być spionowane. Mięśnie, wiążące łopatki z klatką piersiową są bardzo mocno rozwinięte. Kończyny tylne: Oglądane z tyłu są ustawione niezbyt szeroko i równolegle. Uda mocne i dobrze umięśnione, stawy kolanowe i skokowe wyraźnie zaznaczone, śródstopie krótkie. Tułów: Mocny, średniej długości, ani nie przesadnie krótki, ani nie szczególnie długi - przy oglądaniu z boku długość tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego jest nieznacznie większa od wysokości psa w kłębie. Klatka piersiowa mocna i głęboka, ale niezbyt szeroka w najgłębszym punkcie , tuż za łokciami, na poziomie łokci. Żebra dobrze wysklepione w swoich górnych odcinkach, ku dołowi lekko spłaszczone, co pozwala na większą swobodę ruchów. Łapy: Owalne, ale nie długie, w naturalnej postawie nie są ani rozstawione na zewnątrz, ani skierowane ku środkowi. Średniej wielkości, zwarte, mocno owłosione pomiędzy palcami. Opuszki mocne i twarde. Ogon: Gęsto owłosiony, w kształcie lisiej kity, osadzony trochę poniżej linii grzbietu i na ogół zakręcony luźno nad grzbietem, w kształcie szabli, gdy pies jest czymś zainteresowany. Szata: Dwuwarstwowa, średniej długości, gęsta na całym ciele. Nie powinna być tak długa by zacierać linię sylwetki. Podszerstek gęsty, obfity i miękki Maść: Dozwolone są wszelkie maści i wzory umaszczeń, w tym jednolicie biała. Często występują najrozmaitsze wzory umaszczenia na głowie, w tym i takie, jakich nie spotyka się wśród innych ras. |
|
|
|
|